ภาพถ่ายของฉัน
ชื่อ:
ตำแหน่ง: กรุงเทพฯ, Thailand

ฉันเป็นคนความจำสั้นน่ะ เหมือนเมมโมรี่สมองมันเกือบเต็มแล้ว ไม่สามารถเก็บอะไรได้มากไปกว่าที่มีอยู่นี้แล้ว บางครั้งสมองก็ Auto Delete เพื่อความสบายตัวของหัวสมองเอง ดังนั้นฉันจึงต้องบันทึกการเดินทาง ชีวิตและความคิด... บางส่วนไว้... เพื่อกันลืม และเผื่อมีใครอยากอ่าน อยากรับรู้บ้าง...ฉันก็ยินดี sharkyja@yahoo.com

วันพุธที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2552

ลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองใหญ่ในอเมริกา (ตอนที่ 3)

วันที่สาม เดินทางไปกับทัวร์อีกวัน Niagara Falls

ไกด์นัดเจ็ดโมงเช้า เพื่อออกเดินทางไปน้ำตกไนแองการ่า (คือเดินทางกลับนิวยอร์กนั่นเอง) ระหว่างทางเขาก็พาทัวร์โรงงานช็อกโกแลต Hershey's Chocolate World (ไม่เสียค่าเข้า แต่ทัวร์คงได้ค่านายหน้าพาลูกทัวร์มาซื้อของอ่ะดิ แล้วเหล่าลูกทัวร์ก็ซื้อติดไม้ติดมือตามแผนการอันแยบยล ไม่เว้นแม้แต่ฉันผู้รู้ทันแต่ก็อยากกินช็อกโกแลตอ่ะ) ก็สนุกดีนะ เขามีรถรางให้นั่งเข้าไปชม Exhibition และมี 3D show ขั้นตอนการผลิตที่เขานำเสนอได้อย่างน่าสนใจไม่น่าเบื่อและเพลินดีทีเดียว ทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็ก เก่งนะเนี่ย... แล้วก็หมดเวลา (ทีอันเนี้ยะ ปล่อยให้ชมซะนานเชียว ฉันรู้สึกว่านานเกินไปในความรู้สึกฉันนะ)



หลังจากนั้น ทัวร์พาไปปล่อยที่ Corning Glass Center (www.cmog.org) อันนี้เสียค่าเข้าชมต่างหาก คือ $ 12.50 ไกด์มาเก็บไปแล้วพร้อมค่าอาหารมื้อเย็นที่จะพาไปบุฟเฟต์อาหารจีนอีก ฉันชอบพิพิธภัฑ์นี้นะ ชมวิธีเป่าแก้วแล้วฉันอยากฝึกเรียนเป่าแก้วบ้างจัง สวยดี...
แล้วก็หมดเวลา ไกด์พาขึ้นรถเพื่อเดินทางไปน้ำตกไนแองการ่า นั่งไปอีกครึ่งค่อนวันก็ถึงน้ำตกไนแองการ่าตอนมืดอีกแล้วอ่ะ
หนาวแบบตัวสั่นดิ๊กๆ เลย โอ้ว... นี่มันน้ำตกไนแองการ่า หรือขั้วโลกเหนือเนี่ย ทำไมมีแต่น้ำแข็งแล้วก็หนาวเช่นนี้หนอ ขนาดใส่เสื้อสามสี่ชั้นแล้วนะ (ก็มันแน่นอนอยู่แล้ว ฉันมาเที่ยวเดือนกุมภาพันธ์นี่นะ มันยังเป็นหน้าหนาวอยู่แลยอ่ะ) มืดๆ แบบนี้ถ่ายรูปไม่สวยอีกแล้ว กลับโรงแรมนอนดีกว่า ... คืนนี้พักที่ Holiday Inn ไม่ไกลจากน้ำตกเท่าใดนัก แต่ฉันชอบที่ Mary Land มากกว่า

ป้ายกำกับ: , , , , ,

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

อ่านแล้ว อยากบอกว่า...

สมัครสมาชิก ส่งความคิดเห็น [Atom]

<< หน้าแรก