ภาพถ่ายของฉัน
ชื่อ:
ตำแหน่ง: กรุงเทพฯ, Thailand

ฉันเป็นคนความจำสั้นน่ะ เหมือนเมมโมรี่สมองมันเกือบเต็มแล้ว ไม่สามารถเก็บอะไรได้มากไปกว่าที่มีอยู่นี้แล้ว บางครั้งสมองก็ Auto Delete เพื่อความสบายตัวของหัวสมองเอง ดังนั้นฉันจึงต้องบันทึกการเดินทาง ชีวิตและความคิด... บางส่วนไว้... เพื่อกันลืม และเผื่อมีใครอยากอ่าน อยากรับรู้บ้าง...ฉันก็ยินดี sharkyja@yahoo.com

วันพุธที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2552

ลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองใหญ่ในอเมริกา (ตอนที่ 2)

วันที่สอง เดินทางไปกับกรุ๊ปทัวร์ มุ่งสู่ DC
















ออกจากโรงแรมตีห้าครึ่ง เพื่อให้ถึงสนามบินหกโมงเช้า เพื่อขึ้นรถตู้ Shuttle Car เข้า China Town (ค่าบริการ $19 ต่อเที่ยว) มีให้บริการสองเจ้า ฉันเลือกมาหนึ่งแล้วก็รอประมาณครึ่งชั่วโมง กว่าคนขับรถเด็กแร็บโย่กางเกงหลุดตูดมาพาฉันขึ้นรถ ฉันก็ลุ้นแอนด์เกร็ง ไม่ใช่กลัวรถตู้ที่ติดฟิล์มมืดตึ้ดตื๋อเหมือนผิวคนขับหรอกนะ แต่กลัวไปไม่ทันนัดหมาย 8.00 น. กลัวกรุ๊ปทัวร์ไม่รอ ก็อดเที่ยวน่ะดิ แต่ปรากฏว่าเร็วมาก รถไม่ติดเลย แค่เจ็ดโมงกกว่าๆ ฉันก็มาถึงหน้าตึกบริษัททัวร์ย่าน China Town ฉันจึงทิปเด็กแร็บโย่ไปเกือบ 30% เชียวนะ ($ 5) แล้วก็มายืนหนาวรอเขามาเปิดบริษัทให้เข้าไปหลบหนาวสักพักก็ขึ้นรถ ไกด์กรุ๊ปฉันเป็นผู้ชาย ลูกทัวร์ส่วนใหญ่มาเป็นคู่และสามคน (เขามีโปรโมชั่น ซื้อ 2 แถม 1 แต่ฉันเป็นคนไม่มีคู่หาคนเที่ยวด้วยไม่ได้ นอนเดี่ยวต้องจ่ายเพิ่ม $ 90 แน่ะ) เที่ยวคนเดียวเนี่ยฉันเฉยๆ นะ แต่รวมกับกรุ๊ปทัวร์(กรุ๊ปทัวร์จีนน่ะ) เขาเลยมองฉันเป็นมนุษย์แปลกประหลาดอ่ะ เที่ยวคนเดียวเหรอ???

จุดแรกที่ทัวร์พาเที่ยวคือเมือง Philadelphia - Independence Hall, Congress Hall และชมระฆังร้าว Liberty Bell ที่คนเข้าคิวถ่ายรูปยาวเหยียด ฉันชมความงามของตึกเก่าทั้งหลายยังไม่หนำใจเลยก็ต้องขึ้นรถแล้ว แถมโดนไกด์ว่าด้วยว่าคุณขึ้นรถช้า ทำให้ทุกคนต้องรอ โอ๊ย... ฉันเกลียดกรุ๊ปทัวร์ก็ตรงนี้แหละ แต่อย่างว่าเรามากับคนหมู่มาก เราก็ต้องปฏิบัติตามกฎของเขาล่ะ ฉันผิดเองแหละที่หลงระเริงกับความสวยงามรายรอบมากไปหน่อย ฉันจึงตั้งใจว่าจะไม่เป็นคนสุดท้ายอีกต่อไป (ไม่ใช่อะไรหรอก เกิดเขาทิ้งฉันไป ฉันก็หาทางกลับไม่ถูกอ่ะดิ) หลังจากนั้นก็นั่งๆ นอนๆ ในรถทัวร์จนถึง Washington DC เมื่อท้องฟ้าเป็นแสงสีส้ม นั่งรถชม Capitol Hill, the Senate Building, แล้วก็พาไปปล่อยที่ the Natural History Museum เพื่อให้เดินรอบ the Air and Space Museum เป็นแบบเดินเร็วๆ ด้วยนะ ฉันเข้าใจความหมายของชะโงกทัวร์กับทัวร์ฉี่ก็ตอนนี้แหละ และฉันก็ตั้งใจไว้ว่าฉันจะไม่เที่ยวกับทัวร์อีกแล้ว...น่าเบื่อชะมัด
ฉันชอบพิพิธภัณฑ์ Smithsonian มากๆ (www.si.edu/Museums/)
พิพิธภัณฑ์ที่เป็นฉากของหนังฮอลลีวูด เรื่อง The Museum นั่นไง ฉันชื่นชมคนก่อตั้งและเมืองนี้มากที่เขาให้คนเข้าชมพิพิธภัณฑ์ดีๆ แบบนี้โดยไม่เสียค่าเข้าชม เขาสนับสนุนให้คนมีความรู้ ฉันว่าถ้าฉันมาชมเองเที่ยวเอง ฉันต้องประทับใจมากกว่านี้แน่ๆ
แล้วรถทัวร์ก็พาไปชมหุ่นขี้ผึ้ง! (มันไม่ได้มีอยู่ในกำหนดการทัวร์นี่หน่า) เขาให้เราดู madame tussauds museum (www.madametussauds.com/washington) ก่อนพาชมเมืองเพราะมันจะปิดห้าโมงเย็น! เฮ้อ... ไหนๆ ก็มาแล้ว ก็ต้องเข้าไปชมล่ะ ไปถ่ายรูปกะดารา นักร้องที่เราโปรดปราน แล้วก็บรรดาประธานาธิบดีสักหน่อยก็ได้ เพราะไม่มีทางได้ถ่ายรูปกับตัวจริงอยู่แล้วล่ะ (เสียค่าเข้า $19 ต่างหากนะ)

รายการต่อไปกรุ๊ปทัวร์ก็พาไปตากลมท้าความหนาวท่ามกลางความมืด (เฮ้อ…ฉันก็ได้แต่คิดในใจว่าฉันจะมาทรมานดูอะไรเนี่ย ไม่ได้รู้สึกดีกับการชมสถานที่ท่องเที่ยวดีๆ เหล่านี้เลย) นั่นคือ ไกด์สั่งให้เดินตามร่มสีเหลืองสดที่เขากางเพื่อเป็นสัญลักษณ์กรุ๊ปทัวร์ (ไม่ใช่ธงเหลืองนะ ฮ่าๆ) เพื่อพาไปดู the White House, the Lincoln, Jefferson, Vietnam Memorials และอธิบายเกี่ยวกับ the Korean War Veterans Memorial ซึ่งฉันไม่มีกะจิตกะใจฟังและชมแล้ว เพราะมันหนาวและมืด ถ่ายรูปก็ไม่สวยสักรูปเดียว ... แล้วก็พาไปกินบุฟเฟต์อาหารจีน แล้วกลับโรงแรม Holiday Inn – Marry Land เฮ้อ... มีโรงแรมเนี่ยแหละที่ฉันชอบมากที่สุด สำหรับทัวร์วันนี้....







ป้ายกำกับ: , , , , ,

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

อ่านแล้ว อยากบอกว่า...

สมัครสมาชิก ส่งความคิดเห็น [Atom]

<< หน้าแรก